Ben yazarsam... Tutmadığın kalem utanır, satılığa çıkardığını bilerek. “Kaç para?” diye sorasım bile yok. Biliyorum fiyatını der, yazarım...
Ben yazarsam...
Edepsiz birinin peşinden, edepsiz ağzını açarsın, sonra onu elime yakışan kalemimle keserim diye yazarım...
Ben yazarsam...
Eline tutuşturulan notu, ”Ben yazdım.” diye sağa sola pazarladığını yazarım. Not demek bile fazla o karalamaya ama ona bile “Ne güzel yazı!” diyecek kadar düşkün olduğunu biliyorum.
Ben yazarsam...
Kaç kuruş edeceğini bilerek yazarım. Sana kemik atanların bile, beni her zaman sevgi ve saygıyla andığını yazarım....
Ben yazarsam...
Sonuna kadar okunmayan yazının, “Yine kime çamur atmış?” diye okunduğunu yazarım.
Ben yazarsam...
Seni muhatap dahi almadığımı; neydin, nesin ve ne olacağını yazarım. Ben yazarsam destan yazarım, sen de gidip köşede, ”Gel gel” yaparsın.
Ben yazarsam...
Öyle dosyalar açılır ki tozlu arşivlerde bekleyen, o hiç güvenmediğin ama kuyruklarından da el mecbur ayrılmadığın ağa babaların bile sana sahip çıkamaz.
Ben yazarsam...
Kıt beyninin almayacağı şeyler yazar, beyinsiz bir müptezel olduğunu cümle cihana gösteririm.
Ben yazarsam...
Sağa sola para saçıp, şehrin siyasi ve gazetecilerine çamur attıran seni, öyle bir yazarım ki! Ortaya çıkmadık dosyan kalmaz. Ben yazarsam hangi adi suçlardan ne ceza almışsın ve aranman olduğu halde neden alınmıyorsun tek tek yazarım. Hodri meydan!!!